Reisverslag  Dag 17 - Maandag 8 Juni 2015

 

06:00 Wakker. Dat is wel heel vroeg, maar ik val niet meer in slaap. Even een boterham in de keel en dan loop ik, gewapend met mijn camera, naar oud Malia. Zo vroeg op de ochtend zijn er twee typen mensen op straat, Grieken naar hun werk en dronken Engelsen op weg naar hun bed. Ik heb weer een paar knappe staaltjes bezopenheid gezien, je zou eerder kunnen zeggen brain-damaged, hersenbeschadigd, hoewel dat voor de mensen die er echt aan lijden een belediging is. Het IQ van een hele groep is op 1 hand te tellen.

Enfin, ik schiet mooie plaatjes van het oude Malia wat ze steeds verder opknappen zodat het er niet uitziet als een bouwval. Dan drink ik een freddo aan de hoofdstraat en loop dan weer terug naar huis. Toch weer een lekker stuk gelopen.

Thuis is deel twee van ontbijt aan de beurt, met wat hete koffie. Nu wordt de tweede laptop voorzien van ssd en daar haal ik zelfs een vervijfvoudiging van de snelheid mee, ook omdat hier een snellere processor in zit. Ik blij maar dat word ik minder van het weer. De wolken worden nu wel erg dreigend.

En ja hoor, ik ben net thuis van mijn koffierondje als de eerste spetters vallen. De gehele middag zal het in buien blijven regenen. Ik blijf op de kamer bezig met lezen, laptops, muziek en op het overdekte balkon naar de bergen staren waar veel meer regen valt. Toch wordt ook hier alles goed nat, maar ik blijf droog aangezien de wind bijna is gaan liggen.

Mike komt, voordat hij aan het werk gaat bij de minigolf, bij mij langs. Hij zet de boiler aan voor het appartementencomplex. Hij vraagt vriendelijk of ik beheerder wil spelen. Aangezien ik vanavond toch op de kamer blijf, bevestig ik dat, waarna mijn receptiesleutel omgewisseld wordt voor een loper. Nu ben ik beheerder van Sinero. Ik zet vanavond de boiler uit en zet ook de vuilnisbakken buiten.

Ik eet thuis soep met brood en kijk daarna twee uitzendingen van Radar Extra over de (Griekse) crisis. Eindelijk een keer gedegen journalistiek en nu worden beide kanten van de zaak belicht. Ik had nog niemand gehoord die vertelde dat slechts 11% van de noodsteun naar de Grieken gaat. De overige 89% gaat weliswaar naar Athene maar wordt meteen doorgegeven aan de Duitse, Amerikaanse en Franse banken! Terwijl die een van de grootste oorzaken zijn van alle ellende! Een aanrader om alsnog eens te bekijken, de prijs van de euro.

Nadat ik netjes het vuilnis buiten heb gezet en de boiler uit, is het tijd om mijn bed op te zoeken. Morgen begin ik aan het boek van Joris Luyendijk, "Dit kan niet waar zijn" over de bankencrisis. Ik wil nu wel het complete beeld hebben alvorens ik mij verder ga uiten over deze graaiers. Gelukkig blijf ik er niet wakker van liggen (misschien zou ik dat wel moeten doen, maar dat helpt toch niet) en sluit ik 23:45 mijn luiken.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2015 op een rijtje